Scenariusz lekcji języka polskiego «Dary jesieni. Grzyby» dla uczniow w wieku 7-8 lat.

(Kartki z nadrukowanym wierszem Jana Brzechwy «Grzyby»dla każdego ucznia, obrazki grzybów, które występują w wierszu, kartka ze wszystkimi grzybami razem dla każdego ucznia, nożyczki, kleje).

Dzieci siedzą na dywanie na kolanach w kółku. Nauczyciel rozdaje kartki z nadrukowanym wierszem dla każdego ucznia.

Nauczyciel pyta dzieci: Czym się dzieli z nami jesień?

Jakie znacie grzyby?

Czy znacie jakiś wiersz o grzybach?

Kto napisał ten wiersz?

Czy wszystkie grzyby mozna jeść?

Jeżeli grzyb jest trujący, czy możemy go zniszczyć? Dlaczego?

Nauczyciel pokazuje kartki z różnymi grzybami, w tym z trującymi i każdy raz pyta czy bierzemy tego grzyba do koszyka.

Nauczyciel czyta wiersz Jana Brzechwy «Grzyby».

Grzyby

Jan Brzechwa

Król Borowik Prawdziwy szedł lasem

postukując swym jedynym obcasem,

a ze złości brunatny był cały,

bo go muchy okrutnie kąsały.

Tedy siadł uroczyście pod dębem

I rozkazał na alarm bić w bęben:

„Hej, grzyby, grzyby,

Przybywajcie do mojej siedziby,

Przybywajcie orężnymi pułkami,

Wyruszamy na wojnę z muchami”.

Odezwały się pierwsze opieńki:

„Opieniek jest maleńki,

A tu trzeba skakać na sążeń,

Gdzie nam, królu, do takich dążeń?!”

Załkały serowiatki:

„My mamy maleńkie dziatki,

Wolimy życie spokojne,

Inne grzyby prowadź na wojnę”.

Zaszemrały modraczki:

„Mamy całkiem zniszczone fraczki,

Mamy buty wśród grzybów najstarsze,

Nie dla nas wojenne marsze”.

Zastękały czubajki:

„Wpierw musimy wypalić fajki,

Wypalimy je, królu, do zimy,

W zimie z tobą na wojnę ruszymy”.

A król siedzi niezmiennie pod dębem,

Każe znowu na alarm bić w bęben:

„Przybywajcie, pieczarki, maślaki,

Trufle, gąski, purchawki, koźlaki,

Bedłki, rydze, bielaki i smardze,

Przybywajcie, bo tchórzami gardzę!”

Ledwo rzekł to, wtem patrzy, a z boru

Maszeruje pułk muchomorów:

„Przychodzimy z muchami wojować,

Ty nas, królu, na wojnę prowadź!”

Wojowały grzybowe zuchy,

Pokonały aż cztery muchy,

Król Borowik winszował im szczerze

I dał wszystkim po grzybowym orderze.

Dzieci dzielą się na tyle grup, ile są grzybów w tym wierszu. Dzieci odliczają się do 5. Bez wypowiadania słów lączą się jedynki z jedynkami, dwójki z dwójkami…

Wybrany jest też autor (narrator) pośród dzieci. Grzyb król borowik siada na udawanym tronie. Nauczyciel każdej grupie daje nazwę jednego z grzybów z wiersza. Podaje kartkę z obrazkiem odpowiedniego grzyba.

Po raz drugi czytają dzieci wiersz z podziałem na role.

W wypadku, jeżeli dzieci zaczynają głośno rozmawiać (żeby skópić ich uwagę), nauczyciel mówi i dzieci za nim powtarzają:

Chcę powiedzić kilka słów, my słuchamy, a ty mów.

Najpierw dzieci czytają cicho, każda grupa swoją rolę, a póżniej razem, całą grupą cały wiersz.

Odkładają wierszyki. Nauczyciel rozdaje kartki – ilustracje z wierszu i prosi bez wypowiadania słowa, ustawić obrazki grzybów według kolejności wydarzeń w wierszu. Dalej dzieci biorą do rąk wiersz i sprawdzają poprawność.

Dzieci siadają przed ławkami, biorą ze sąbą wierszyki.

Otrzymują na jednej kartce obrazki grzybów z wiersza. Zadanie polega na tym, żeby wyciąć obrazki, nakleić na kartce w odpowiedniej kolejności z wiersza. Potem wyciąć zdania z wiersza i nakleić odpowiednie teksty pod obrazkami.

Nauczyciel włącza piosękę, którą dzieci już znają i śpiewają razem w trakcie pracy.

https://www.youtube.com/watch?v=EER8pbs-9qg

Scenariusz napisany po odwiedzeniu lekcji języka polskiego i po uzgodzeniu z nauczycielem w ramach wizyty studyjnej, zorganizowanej Fundacją Wolność i Demokracja, «Program Biało-czerwone ABC».